เรื่องสุขอนามัยหลังการทำธุระหนักนั้นเป็นเรื่องที่ดูเหมือนจะไม่ใหญ่ แต่ก็มองข้ามไม่ได้ เราถึงได้หยิบประเด็นนี้มาพูดถึงกันในวันนี้ ว่าการชำระล้างหลังทำธุระหนักนั้นมีหลากหลายรูปแบบขึ้นอยู่กับบริบททางสังคมอีก บางวัฒนธรรมก็ใช้ระบบแห้งอย่าง กระดาษชำระ ใบตอง หรือฮาร์ดคอร์หน่อยก็กาบมะพร้าวให้แสบ ๆ คัน ๆ เล่น ไล่ไปถึงระบบเปียก จะเปียกมากเปียกน้อยก็อีกเรื่อง อย่างประเทศทางเขตหนาวหน่อยก็อาจจะเลือกทิชชู่เปียก ส่วนประเทศเขตร้อนชื้นจนเหม็นหืนอย่าง ไทยแลนด์ นั้น แค่ทิชชู่เปียกอาจไม่พอ (แถมมีราคาแพงกว่ากระดาษทิชชู่ธรรมดา และห่อใหญ่เกินกว่าจะพกไปไหนมาไหน) เราจึงต้องมีตัวช่วยอย่าง “สายฉีดก้น” มาทำให้ชีวิตเราง่ายขึ้นแบบมีสุขอนามัย ไม่เป็นภัยต่อผู้พบเจอ แต่กว่าจะมาเป็นสายฉีดก้นสุดล้ำให้เราได้ใช้ทำความสะอาดจุดซ่อนเร้นอย่างทุกวันนี้ มีใครเคยตั้งคำถามมั้ยว่า ทำไมประเทศไทยถึงเป็นหนึ่งในไม่กี่ประเทศที่นิยมใช้สายฉีดก้น ? แล้วสายฉีดก้นของเราดีกว่าวิธีอื่นอย่างไร ? ก่อนจะไปถึงคำตอบว่าทำไมสิ่งนี้ถึงเป็นที่นิยม เราขอเท้าความไปถึงต้นกำเนิดของการคิดค้นตัวช่วยล้างก้นกัน เพื่อเป็นการบิ๊วท์อารมณ์ร่วม ให้เข้าใจลึกซึ้งถึงแก่นของ สายฉีดก้น ...